עס האָט אים געדויערט אַ לאַנגע צײַט זיך אַנטשולדיקן מיט ווערטער. ער זאָל נאָר שטײן דאָרטן און רײַבן זײַן גראָבן פּיצל פֿאַר זײַן שװעסטער, זי װאָלט אים אין אַ רגע מוחל געװען. מיר האָבן צו שווייס און פאַרלירן די צייט וואָס מיר קען האָבן וויסט אין בעט, מיט קאַנסיילאַטאָרי געשלעכט.
פארוואס דארפן מיר מענטשן מיט זייערע פעטע, שווערע דיקן? וואָס אַ ציטער איז צו האָבן אַ כאַווערטע!!!